Πανικός, Άγχος και Κατάθλιψη

Οι κρίσεις πανικού και το άγχος πανικού είναι έντονες και εξαντλητικές σωματικές και συναισθηματικές αντιδράσεις στο στρες, που παρατηρούνται συχνά σε ψυχολογικές διαταραχές της κατηγορίας των αγχωδών διαταραχών. Φυσικά, υπάρχουν και μη ψυχολογικές αιτίες όπως η χρήση ουσιών ή οι ορμονικές διαταραχές που μπορούν επίσης να προκαλέσουν κρίσεις πανικού.

Οι αγχώδεις διαταραχές είναι από τις πιο συχνές ψυχολογικές παθήσεις και συχνά συνυπάρχουν με την κατάθλιψη ή άλλη αγχώδη διαταραχή. Η κατάθλιψη είναι μια από τις ψυχικές ασθένειες με τη μεγαλύτερη συχνότητα συνύπαρξης με άλλες ψυχικές διαταραχές.

Η ταυτόχρονη παρουσία κρίσεων πανικού και κατάθλιψης θεωρείται πλέον μια συνήθης συνύπαρξη.

Αλλά είναι ίδιες οι θεραπείες για άγχος πανικού και κατάθλιψη; Χρησιμοποιούνται τα ίδια φάρμακα, ίδιες ψυχοθεραπευτικές τεχνικές και μέθοδοι; Ή υπάρχουν διαφορές;

Η κατάθλιψη και το άγχος πανικού είναι διαφορετικές καταστάσεις. Η κατάθλιψη διακρίνεται σε διάφορους τύπους όπως μελαγχολία, δυσθυμία, διπολική διαταραχή, μείζων κατάθλιψη, ψυχωτική κατάθλιψη. Δεν προκαλεί πάντοτε άγχος ή κρίσεις πανικού. Τα συμπτώματα συνδέονται συνήθως με τη θέληση και την ψυχική ή σωματική ενέργεια.

Διαταραχές ύπνου, τάσεις αυτοκτονίας, γνωστικές δυσκολίες και προβλήματα οργάνωσης είναι επίσης συνήθη.

Τα 13 χαρακτηριστικά μιας κρίσης πανικού περιλαμβάνουν συγκεκριμένες σωματικές, συναισθηματικές και γνωστικές εκδηλώσεις. Σημαντικό είναι η συχνότητα και η διάρκεια αυτών των συμπτωμάτων. Πρέπει να παρατηρούνται τουλάχιστον τέσσερα από αυτά.

Έντονος φόβος θανάτου, αίσθημα πίεσης στο στήθος σαν καρδιακή προσβολή, ή αίσθηση αποξένωσης και μη πραγματικότητας μπορεί να οδηγήσουν σε απόγνωση, φόβο, άγχος, απώλεια επιθυμίας και γνωστική εξασθένηση.

Ήπιες και παροδικές φάσεις κατάθλιψης μπορεί να εμφανιστούν μαζί με κρίσεις πανικού και άλλα αγχώδη σύνδρομα. Έντονο άγχος μπορεί να προκαλέσει βαθιά καταθλιπτική διάθεση.

Υπάρχουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται και στις δύο περιπτώσεις. Οι SSRIs δεν προκαλούν εξάρτηση και έχουν ήπιες παρενέργειες. Έτσι, χρησιμοποιούνται για χαλάρωση, καταπράυνση και ρύθμιση των συναισθημάτων. Προβλήματα ύπνου και όρεξης μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με κοινά φάρμακα. Όμως τα ξεχωριστά συμπτώματα απαιτούν διαφορετική φαρμακευτική αγωγή.

Οι τεχνικές ψυχοθεραπείας διαφέρουν επίσης. Η προσέγγιση του θεραπευτή και η αποδοχή της θεραπείας από τον ασθενή καθορίζουν το πρόγραμμα. Υπάρχουν κοινά σημεία, αλλά και πολλές διαφορές.

Με εκτίμηση,

Hasan Durna